Loco of local?

Marianne komt hierheen, vandaag... zaterdag.
Gezellig!
Ze wil nog het een en ander inslaan voor ze naar Kampala terug gaat!
Ze stelde me voor om mee te gaan naar Oeganda ..... Je kan daar in de jungle de gorilla 's zien!!
Had er wel veel zin in...het is alleen op zo'n korte termijn moeilijk om permissie te krijgen om dat park in te gaan ... de vliegreis is erg duur van hieruit en t is ook wel zonde om nu Tanzania over te slaan!! 
... Volgend jaar misschien !

In Oeganda schijnen de winkels gezamenlijk het concept van kruidvat te hebben overgenomen !!! Was er is, is er en ist er niet, dan niet... Of het ooit nog komt blijft de grote vraag!
Verder begreep ik dat er de vaste producten erg vast omlijnd zijn slippers allemaal bruin met kraaltjes, geen variatie aan kruiden en verder veel van dubieuze kwaliteit ... 
Wat dan weer wel mogelijk is... Alles kan gemaakt worden!
Je rubber slippers worden genaaid voor 50 cent, het microfoontje van je mobiel voor €1,50 enz!!
Geweldig hè ?!

Bij het lijstje wat we af moesten werken kwam nog heel wat kijken!!
Marianne koopt graag alles van goede kwaliteit en natuurlijk werden we enigszins vanzelfsprekend naar de toeristenmarkt verwezen !
Geweldig! Haar verontwaardiging over de kwaliteit van de kanga's (bedrukte lappen) die man keek zo geweldig op z'n neus! Hij rende naar huis om iets betere te halen, maar ook die wees ze resoluut af...slecht bedrukt!
Werden naar verderop gestuurd, maar precies hetzelfde verhaal!!
Marianne werd een soort wanhopig en woest vooral toen ze gingen vertellen dat dit het beste was!
Ze ontplofte bijna en vertelde zeer gedecideerd dat ze al 10 jaar ervaring had met kanga's kopen (ze is getrouwd geweest met een Keniaan).
Een rasta man kwam vragen of we hulp nodig hadden... Marianne legde haar vraag voor en daar gingen we hoor, hij al vragend en overleggend, regelmatig met Marianne 's oude lap zwaaiend kwamen we op de lokale markt waar ze inderdaad de "echte Tanzaniaanse" kanga's verkochten !!
Uitgebreid al die dingen uitgevouwen en voorgehouden om patronen en kleuren te bekijken, ze laat er kleding van maken want ze heeft flinke boops die niet in confectie kleding te wurmen zijn.
De behulpzame rasta man bracht ons voor kruiden niet naar de markt maar naar de 'groot'handel!! Zakken vol!
Verder kwamen we handgemaaktelerenslipperwinkel tegen waar de eigenaar en zijn zoon aan het leer snijden waren! Na ongeveer 20 slippers en veel geklets met de eigenaars, tevens aanschouwd door de zure echtgenote  van een van de twee..., werd de koop besloten!
Daarna bracht de rasta man ons naar een restaurant eerst een 'local' ding waar ook schoolkinderen zaten te eten..
Marianne zag de bonen in de soepachtige brei en ik zag aan haar dat ze dat graag nog een dagje uit wilde stellen! Die goeierd bracht ons toen bij een geweldig Italiaans restaurantje!!!
We boden hem de lunch aan .. maar ramadan hè ..!
Heerlijk gegeten!